rozdział 4

Patrzyłan na niego zdziwiona, z uśmiechem. Nagle wybuchłam sympatycznym śmiechem.Siedzieliśmy,wspominaliśmy i oglądaliśmy zdjęcia przez pół dnia.
-Ile się pozmieniało.- zaczęłam.
-Co prawda, to prawda.- odpowiedziaŁ i zapytał-Co dziś robiłaś?
-Byłam na zakupach na mecz.
-I co kupiłaś? Pochwalisz się? - uśmiechnął się uroczo
Poszłam po torbę z dzisiejszymi zakupami i pokazałam mu moje nowe gadżety.
- no ładnie, jeszcze jakiś piłkarz Cię porwie.- powiedział poważnie.
-Jasne.. -wybuchliśmy śmiechem
Siedzieliśmy tu aż do powrotu moich rodziców.Nagle do pokoju weszła moja mama.
-Lauu..o przepraszam
-zaśmiałam się, nie masz za co mamo- uśmiechnęłam się
-Zaraz kolacja,Damian zjesz z nami?-spytała mojego przyjaciela
-W sumie, to chętnie.- uśmiechnął się i spojrzał na mnie.
Moja mama wyszła, schowałam nowe rzeczy, pogadaliśmy o treningu i zeszliśmy na dół, kolacja już czekała.Usiedliśmy wszyscy.Po 20 minutach wszyscy juz zjedli,rozpoczęło się przesłuchiwanie Damiana, biedny-pomyślałam.
-Także wybierasz się na mecz reprezentacji, Damian?-spytał go mój tata spoglądając na mnie.
-Taak, mam zamiar iść. Laura jest na to bardziej przygotowana.-zaśmiał się i pokazał znów, swoje zęby.
Po 20 minutach Damian podziękował za wszystko i udał się do wyjścia, wyszłam z nim jeszcze na próg żeby się pożegnać.
-No to cześć. - uśmiechnął się
-No pa.-zaśmiałam się
-Dobra, idę pa.
Zanim się odwrócił, musnęłam szybko i delikatnie jego lewy polik.Otworzyłam szybko i już mnie nie było.Doskonale wiedziałam co zrobiłam i po co.Chciałam mu za wszystko podziękować.
~Damian
doszedłem do domu, weszedłem do mojego pokoju nie odpowiadając rodzicom i leżałem myśląc. Czy ja mam urojenia, czy ona mi dała całusa? Ale czy ona to zrobiła po przyjacielsku,czy
tak...Ni Damian, nie rób sobie nadziei, bądź normalny.. Zaśmiałem się i słuchałem muzyki..
~Laura
stałam za drzwiami i uśmiechałam się, chciało mi się pić, wiec poszłam do kuchni.Nalałam sobie soku i już zaczynałam pić, gdy nagle pojawił
się mój ojciec.
-Słuchaj, ty i Damian jesteście parą? - spytał niepewnie tata
Wyplułam sok, który miałam w ustach i zaśmiałam się głośno.
-Niee, skąd ten pomysł? - zapytałam śmiejąc się.
-Tak tylko myslałem, dobry z niego chłopak.-tata puścił mi oczko
-przesłałam mu spojrzenie typu "Bitch please" i śmiejąc się wyszliśmy z kuchni.
~Na drugi dzień...
Obudziłam się,wziełam kąpiel reprezentacja już była w moim mieście.Ubrałam się w koszulkę szczęsnego i białe szorty.Puknęłam Damianowi w okno i zapytałam czy idzie pod hotel.
Był jakiś rozczochrany, powiedział, że przyjdzie tylko na mecz. Poszłam po Agatę, otworzyła mi ubrana na cała na biało-czerwono. Byłyśmy
bardzo podekscytowano, dotarłyśmy pod hotel pełno ludzi krzyczących "wyjdźcie do nas". Nie wiem jak to się stało, ale dotarłyśmy na sam przód.
Idealny widok, uściśnięcie ręki, zdjęcia podpisy. Wyszedł w końcu Szczęsny. Zaczęłam razem z innymi krzyczeć jego imię, nie dość, że marzenie
by go zobaczyć się spełniło to i miałam z nim zdjęcia, oraz uścisnął mnie! Tak niewiarygodne, a prawdziwe, wyszedł Wasilewski jego uśmiech
i od razu można zobaczyć, że ma poczucie humoru! Po jakiś 20 minutach nasza kadra poszła, a razem z nimi rozeszli się ludzie. Tylko ja i Agata
przed hotelem.Nagle wyszedł Piszczek, nie wierzyłyśmy.No bo po co wychodzić do 2 ludzi?
-Nie wierzę. - powiedziałam do Agaty.
-Ja również..
Piszczek do nas podszedł i zapytał czy na nich czekamy, czy tak stoimy bo z okna trudno na nas patrzeć, gdy tak czekamy.
Uśmiechnęłyśmy się i odpowiadałyśmy Łukaszowi na pytania, to było nierealne. Powiedział, że może nam załatwić wejśćiówki do szatni, o ile będziemy na meczu...


Tak trochę późno, ale czasu zbytnio nie było. Przepraszam za literówki i błędy ! :/ Myślę, że takie nieciekawe te akcje i w ogóle, cenię szczere komentarze i dziękuje, że czytacie :) Myślę, że gdy pojawi mi się nowy pomysł, założę nowego bloga i postaram się by był ciekawszy! :)